کرم ها و آدم ها، چه موجودات نازنینی، چقدر شباهت و چقدر تفاوت، هر دو به محض اینکه از تخم در میان (یا معادلش)، بدون فکر کردن به چیزی، فقط و فقط به خوردن مشغول میشن، البته کرم بیشتر به جویدن علاقه داره و آدمیزاد به مکیدن، که البته علاقه به مکیدن رو تا پایان عمر حفظ میکنه، کرم خیلی زود دست از کشیدن میکشه ولی آدمیزاد ادامه میده و ادامه میده، کرم شروع میکنه به دور خودش پیله تنیدن، که البته در بسیاری از موارد آدمیزاد هم سعی در تنیدن چیزی شبیه پیله به دور خودش میکنه، پیلگی کرم زیاد طولانی نیست و بعد از زمانی معقول از پیله بیرون میاد، آدمیزادی که شروع به تنیدن پیله میکنه معمولا شیفته خودش و پیلش میشه و ممکن تا سالها و یا شاید برایه همیشه در پیله باقی بمونه، کرمی که در پیله بوده معمولا در شمایل پروانه از پیله خارج میشه، اما آدمیزادی که داخل پیله بوده معمولا در شمایل کرم از پیله خارج میشه، پروانه ای که از پیله در میاد دیگه هرگز به پیله بر نمیگرده، اما کرمی که (ببخشید آدمیزادی که) از پیله در میاد معمولا دوباره شروع به تنیدن پیله جدیدی می کنه و اینطور میشه که عمر پروانه کوتاهه و عمر کرم طولانی